Tutaj zmieniała kierunek na wschodni i korytem rzeczki docierała do mostu przed torami kolejowymi w
przedłużeniu ul. Beskidzkiej – nawiasem mówiąc dawnego wiaduktu kolejowego z roku 1858 na linii z
Nędzy przez Rybnik i Mikołów do Ligoty. Tu porzucała Ślepiotkę obierając kierunek północny – w stronę
stacji kolejowej w Ligocie. Po dotarciu do ul. Zadole powracała na wschodni kierunek, by tą ulicą
przekroczyć tory kolejowe już nie istniejącym przejazdem i podążyć dalej, w stronę bliskiego Ochojca.
Jednak jeszcze przed ul. T. Kościuszki powracała na północny kierunek i oddzielając teraz Ligotę od
Ochojca, paroma lekkimi zawijasami docierała do zachodniego krańca ul. Sarmackiej, a stamtąd dalej na
teren „Centrostalu”, na wysokość bramy prowadzącej na ul. Stalową. W tym punkcie wykręcała na
wschód, by po wschodniej stronie tejże ulicy zrobić krok ku północy i zaraz wrócić na poprzedni
wschodni kurs. Stąd trasą starej drogi z Ligoty do Murcek, której fragment przetrwał w postaci ul.
Podlaskiej, docierała do ul. Kolejowej w rejonie wylotu ul. 73 Pułku Piechoty i biegła dalej na wschód
wzdłuż torów kolejowych z Ochojca do Murcek, a następnie bocznicy do K.W.K. „Staszic”, do pierwszego
przejazdu. Tam porzucała tory i biegnąc leśnym duktem około 80 metrów ku północy, osiągała dawną
granicę Księstwa i powiatu pszczyńskiego, biegnącą trasą starej drogi z Brynowa do Murcek. W tym też
miejscu, z drugiej strony granicy, zaczynał się Brynów. Wprawdzie w/w droga od dawna przestała być
używana i już w połowie lat pięćdziesiątych XX wieku była tylko leśną ścieżką, w dodatku przeciętą
dwoma nasypami pod tory kolejowe z Ochojca do Muchowca, jednak wciąż ją uwidaczniały plany
Katowic, nawet jeszcze z roku 1974 i 1985.
Jan i Stanisław Witaszkowie
