ODCINEK 49. Ligockie granice – część 3.

Granice Ligoty

Tą drogą – ścieżką podążała lekkim łukiem na północny zachód, wychodząc na starą szosę z Katowic
do Mikołowa – obecna ul. Gen. Z. W. Jankiego – na wysokości dawnego wylotu ul. Warzywnej,
zaznaczonego na planach miasta z roku 1968 i 70 (obecnie rejon hurtowni dla aptek) i trasą dawnej
szosy docierała do Kłodnicy obok pętli tramwajowej i wiaduktu drogowego w ciągu ul. T. Kościuszki na
przecięciu z ul. Kłodnicką. Z tego miejsca korytem Kłodnicy zdążała na zachód, aż do dawnego brodu,
przez który ongiś ul. Wodospady wychodziła na ul. Kłodnicką (obecnie Starą Kłodnicką). Od brodu
obierała kierunek północny, by wzdłuż wschodniego skraju ul. Wodospady dotrzeć do ul. Ligockiej w
rejonie obecnego wiaduktu drogowego nad linią kolejową do Muchowca. (Dla wyjaśnienia należy
nadmienić, że część obecnej ul. Wodospady – na odcinku od wylotu ul. Zofii Kossak-Szczuckiej do ul.
Poetów – została przesunięta na zachód. Chcąc zatem wyznaczyć bieg dawnej granicy trzeba by
pociągnąć linię w poprzek zabudowy jednorodzinnej od końca ul. Zofii Kossak-Szczuckiej do wylotu na
Rolną ulicy K.Gołby, która do ul. Poetów biegnie trasą dawnej Wodospady). Od wspomnianego wiaduktu
granica zdążała wzdłuż ul. Ligockiej w stronę Katowic, by mniej więcej na wysokości ul. Wilcze Kąty
skręcić w stronę kopalni „Wujek”. (W tym też miejscu kończyła się granica Ligoty z Brynowem, a
zaczynała z Katowicką Hałdą).

Jan i Stanisław Witaszkowie

Skip to content