ODCINEK 57. Kolej w Ligocie – część 5

Kompleks restauracyjny „Waldschloss”. Pocztówka z 1906 z albumu Grzegorza Płonki „Ligota i Panewniki na starych pocztówkach i fotografiach”

W sąsiedztwie nowego dworca wyrosły pensjonaty m.in. Wzniesiony w drugiej połowie lat 70 XIX
wieku książęcy kompleks „Dwór” („Fürstenhof”) później przemianowany na „Leśny Zamek”
(„Waldschloss”), zrestauracją i salą przystosowaną do widowisk teatralnych – obecnie ul.
Franciszkańska 2 oraz nieco późniejszy pensjonat po przeciwnej stronie ulicy – obecnie
Franciszkańska 19. Wypada nadmienić, że budowaną w latach 1851-52 linię do Murcek
poprowadzono po terenie o naturalnych spadkach, ograniczając do minimum roboty ziemne. W
związku z tym na szlaku z Ligoty do Katowic tor musiał pokonać kilkumetrowe wzniesienie na odcinku
od ul. Szadok do kopalni „Wujek” („Ocheim”). Najprawdopodobniej tor biegł trasą teraźniejszej
kopalnianej bocznicy, po wschodniej stronie torowiska, gdzie już za ul. Stromą ułożono rozjazd
początkujący ówczesną kopalnianą bocznicę, zaś tor do Katowic biegł dalej na północ trasą
teraźniejszej ul. Dolnej. W pierwszych latach XX wieku przystąpiono do poprawy podłużnego profilu
linii poprzez głęboki wykop w granicy Załęskiej i Katowickiej Hałdy, w rejonie obecnego przystanku
Brynów. Jego szerokość uwzględniała poprowadzenie drugiego toru, który ułożono do roku 1904.
Tego samego roku – 1 października – otwarto również nową jednotorową linię z Gliwic przez
Bielszowice do Ligoty. W punkcie rozgałęzienia się linii, przy posterunku drożnika przejazdowego na
nieistniejącej już drodze z Kokocińca do Ligoty, której wylot na ul. Ligocką przypadał na przeciw ul.
Kredytowej, powstał posterunek odgałęźny. Piętrowy budynek jego nastawni istnieje nadal, chociaż
teraz przerobiony na mieszkalny. Do tego miejsca w roku 1904 doprowadzono również dwa nowe
tory z Katowic, łącząc je z dalszym odcinkiem toru biegnącego na południe. W tym miejscu ułożono
także rozjazd łączący odcinek starego toru w kierunku Katowic, teraz już jednak tylko kopalnianej
bocznicy, która na wysokości ul. Zgody miała odgałęzienie na rampę załadowczą książęcej cegielni
zlokalizowanej przy ul. Załęskiej.

Jan i Stanisław Witaszkowie

Skip to content